آی کیف میده لالا

                                                       

میدونین چی برام مرگه ؟ از خواب بیدار شدن .. من اگه خوابیدم دیگه بیدار کردنم کار پدر حضرت فیله ! اولش که ملت کلی مکافات میکشن تا بیدار شم حالا که چشمامو باز کردم تنبلیم میاد پاشم هی میگم خب خب ، بیدارم ، اینجوری گولشون میزنم ... اگه ساعت کوک کنم بازم فرقی نمیکنه ، خاموشش میکنم میگیرم می خوابم . بعضی وقتا ساعتمو بالا تختم نمیذارم ، میذارم روی میز توالتم که واسه خاموش کردنش مجبور بشم راه برم تا خواب از سرم بپره ولی بااااز هم فایده نداره ! چون متوجه صداش نمیشم (همش به خاطر شش قدم فاصله تا صدا) اما بقیه بیدار میشن و من همچنان در خواب ! یهو میبینم یکی پشت در اتاق صدام میزنه ، اما محل نمیدم !! بعد میبینم بابا بالا سرمه ! میگه : پاشو بابا خواب نمونی .. میگم باشه همینجوری که یه چشمم بسته یه چشمم نیمه بازه بابا رو میپام که از اتاقم بره بیرون ، اونوخ دوباره چشمامو میبندم .. هی خواب دم صبح و هی کیفمولک و اینا ، یهو دوباره بابا میاد میگه : پاشو که دیرت شده .. ایندفعه میشینم وسط رختخواب ، بابا دیگه مطمئن میشه که پا شدمو میره بیرون ، همینکه رفت دوباره سرمو میذارم رو بالش و لالا ... دیگه ایندفعه بابا میاد با خوشروییه تمام با خونسردیه کامل با آرامش و بدون عصبانیت داد میزنه : بلند میشی یا نه ؟  ( با ملایمتا ) اینجاست که سر از رو بالش بر نداشته وسط اتاق ایستادم ... باور کنین این کاره هر روزمه ! این روزا که دیگه تنبل تر شدم هر روز دیر میرسم شرکت ، توی پارکینگ یه آرایش سرسری میکنم  جورابمو توی ماشین میپوشم ، موبایلمو توی شرکت روشن میکنم و تا میرسم توی دفتر ، کش تنبونو گیر میارم و سفارش هله هوله میدم .. دیگه کش تنبون این روزا تکلیفشو میدونه ! امروز صبح همینکه رفتم توی اتاقم ، کش تنبون اومده میگه : برم سوپری ؟ میگم نه ! مال دیروز هنوز مونده ، بعد میبینم روی یه تیکه کاغذ چیزی می نویسه ! میگم : چی می نویسی ؟ میگه : یادداشت کرده بودم براتون شیر کاکائو و توئیکس بخرم که حالا میگین نمیخوام منم خط زدم

نتیجه اخلاقی : من دلم میخواد براتون آهنگ بذارم این چه سرنوشتی بود که نصیب منو گیگیلی شد آخه

یاد

اون روزا ما دلی داشتیم

       واسه مردن جونی داشتیم

                   واسه بردن کسی بودیم

                                         کاری داشتیم

                                                     پاییز و بهاری داشتیم

                                                             تو سرا ما سری داشتیم

                                                                              عشقی و دلبری داشتیم ...

همین که شروع کردم به نوشتن ، ناخودآگاه این آهنگ اومد توی ذهنم و جالبتر اینکه همزمان با تایپ کردن متن این آهنگ ، این یارو زده زیر آواز و هی میگه you are not alone (یکی از آهنگهای گروه مدرن تاکینگ) 

توی این مدت که از وبلاگی ها فاصله گرفته بودم هر آهنگی میشنیدم یاد یکیتون میافتادم ! مثلا آهنگ <ممنونم> و آهنگ <فردا مال ماست> از رضا صادقی منو یاد داداش امین مینداخت چون یه مدت آهنگ وبلاگش همینا بود ، آهنگ <دو پنجره> منو یاد موش موشک به همون دلیل که گفتم ، آهنگهای گوگوش منو یاد ژیگولو و محمد یوسفی ، آهنگ جیپسی کینگ و آهنگ دل من از محسن یگانه منو یاد آق رضا مشتاق ، آهنگهای مدونا منو یاد یوسف ، آهنگ میوه ممنوعه منو یاد اقلیما و آهنگ <گل پری جون> منو یاد دکی جون جوراب مینداخت و میندازه و خواهد انداخت ! و ..

                                                                                

چیزی که از همه بیشتر منو یاد چیزی یا کسی یا جایی میندازه ، موزیک و بو هست !! گاهی شده به خاطر یه ماجرایی به شدت از یه آهنگ بدم اومده مثلا بیشتر آلبومهایی که مربوط به سال ۱۳۷۱ و ۱۳۷۲ میشه رو دوست ندارم .... بعضی بوها منو میبره به گذشته ها ! چند وقت پیش که اومدیم تهران ، یه روز رفتیم کاخهای سعدآباد رو ببینیم ، توی کاخ ملل همه داشتن اتاقها رو میدیدن مبلمان و اثاثه و ... اونوخ منه خل و چل فقط تا جایی که میتونستم سرمو از بالای شیشه ها میبردم تو و بو میکشیدم ! بوی اون اثاثه هاش مثل بوی خونه امون توی ۵ یا شش سالگیم بود بوی قدیما رو میداد .... یا بوی بعضی آدکلن ها هم همینطوره یکی از آدکلن های آرش شوهر خواهرمو خیلی دوست دارم یاد دوران دبیرستانم میافتم و خولاصه ..........

نتیجه اخلاقی : اگه یه بار دیگه وبلاگمو ترکوندم ، باهام به ملایمت رفتار کنین لطفا (بچه گوناه داره یه وخ دیدین به حرف نیومد !!! ) یعنی این شکلی : 

..... !